Puszcza Piska – największy kompleks leśny na Mazurach. Przylega do Mazurskiego Parku Krajobrazowego oraz do Niziny Mazurskiej. Dawna nazwa, to Puszcza Jańsborska (niem. Johannisburger Heide).

• Duży kompleks leśny położony na terenie gmin: Mikołajki, Mrągowo, Piecki, Sorkwity, Biskupiec, Biała Piska, Orzysz, Pisz, Ruciane-Nida, Dźwierzuty, Rozogi, Szczytno,Świętajno w województwie warmińsko-mazurskim, Kolno, Turośl w województwie podlaskim oraz Łyse w województwie mazowieckim.
• Powierzchnia całej puszczy wynosi ok. 100 tys. ha. W skład obszaru Puszczy Piskiej wchodzi wiele jezior, które pełnią także rolę rezerwatów. Należą do nich m.in. Bełdany, Jezioro Nidzkie, Jegocin, rezerwat przyrody Jezioro Warnołty, Roś i Jezioro Mokre, a także największe z nich Śniardwy. Przez obszar przepływają dwie główne rzeki – Krutynia i Pisa, a także wiele mniejszych cieków.
• Południową jej część porastają piaski i torfowiska niskie. Odwadniana jest przez dopływy Narwi takie jak Pisa czy Szkwa. Na jej terenie znajduje się wiele jezior, a w północnej części Puszczy zlokalizowana jest Kraina Wielkich Jezior.
• Puszcza Piska porośnięta jest lasami sosnowymi i świerkowymi z niewielką domieszką brzozy, osiki, klonu, olchy i dębu (można je spotkać w południowej części Puszczy) rosnących na sandrowych piaskach. Szczególnie znana jest „sosna mazurska”, która porasta m.in. wschodnie brzegi Jeziora Mokrego. Osiąga ona wysokość 40 m i wiek 200 lat. Obszar Puszczy Piskiej jest ostoją ptaków o randze europejskiej. Przez obszar puszczy przebiega założony w 1977 r. Mazurski Park Krajobrazowy (53,6 tys. ha). Najcenniejszy rezerwat znajduje się na jeziorze Łuknajno, gdzie znajduje się ostoja łabędzia niemego. Symbolem parku jest jednak bocian biały, choć jego gniazda widać w wielu wioskach.